Του Σταύρου Καλεντερίδη

Ένα δημοψήφισμα για το Σκοπιανό θα ήταν μια εθνική προδοσία όπως ήταν το πραξικόπημα του 2015.

Δημοκρατικά δημοψηφίσματα δεν γίνονται από πολιτικούς. Η χώρα μας έχει υποφέρει στην ιστορία από δημοψηφίσματα που προκήρυξε η εκάστοτε διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία. Από χούντες και βασιλιάδες, μέχρι τις συμμορίες του Μαξίμου στις μέρες μας. Και στις 8 περιπτώσεις δημοψηφισμάτων, τα ερωτήματα ήταν ελεγχόμενα, προκατέβαλαν το αποτέλεσμα και εν τέλει στοίχισαν στη χώρα. Για να μην έχουμε τα ίδια επιβλαβή εθνικά αποτελέσματα και το αίσθημα προδοσίας και πικρίας του 2015, διαδικασίες για δημοψήφισμα πρέπει να εκκινούν μόνο οι πολίτες. Όταν δηλαδή προκύπτει ανάγκη στην κοινωνία και όχι όταν το πολιτικό προσωπικό θέλει να ξεπουλήσει τη χώρα. Οι διαδικασίες δημοψηφίσματος πρέπει να είναι υποχρεωτικά δημοκρατικές, δίκαιες, και με τρόπο που να διασφαλίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και η εθνική κυριαρχία της χώρας. Ενδεικτικά, εξετάστε την περίπτωση της Ελβετίας. Τα δημοψηφίσματα ως έχουν στην Ελλάδα αποτελούν εργαλείο χειρισμού και εξαπάτησης των πολιτών.

Δημοψηφίσματα γίνονται όταν υπάρχει κάποιο δίλημμα στην κοινωνία, ενώ για το Σκοπιανό ζήτημα δεν υφίσταται κανένα απολύτως. Από πότε πρέπει να ψηφίζουμε για τα τεχνητά ιστορικά κατασκευάσματα των αντιπάλων της Ελλάδας τα οποία αγγίζουν και τα όρια της τρέλας; Δεν γίνονται δημοψηφίσματα επειδή απλά διαφωνεί το πουλημένο πολιτικό σύστημα με τους πολίτες μιας χώρας. Εν προκειμένω, δεν υπάρχει τίποτα αμφισβητήσιμο, ενώ οι πιέσεις για δημοψήφισμα αποτελούν προσπάθειες των πολιτικών να δημιουργήσουν τεχνητή αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας. Ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα αποτελούσε σφετερισμό και κατάχρηση εξουσίας και εξηγώ:

Το ζήτημα άπτεται των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και ως εκ τούτου είναι υπεράνω διαπραγματεύσεων. Το δημοψήφισμα αν μας επιβληθεί και πραγματοποιηθεί, θα δημιουργήσει ένα καταστροφικό νομικό προηγούμενο το οποίο θα διαρρηγνύει το θεσμικό εθνικό οικοδόμημα της Ελλάδας. Θα δημιουργήσει ρωγμές στο θεσμικό οικοδόμημα που καθιστά τη χώρα ελεύθερο και κυρίαρχο κράτος. Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά. Δεν μπορούν να μας επιβάλλουν δημοψήφισμα για να ψηφίσουμε αν θέλουμε να κρατήσουμε ή να απωλέσουμε τα φυσικά κυριαρχικά δικαιώματα του έθνους μας. Δεν γίνονται δημοψηφίσματα επί παντός επιστητού. Το επόμενο βήμα είναι να μας βάλουν να ψηφίσουμε για το ποιο κράτος θα ασκεί κυριαρχία στη Ρόδο ή για το ποια χώρα θα είναι υπεύθυνη πολιτιστικής διαχείρισης του Παρθενώνα. Μπορούμε δηλαδή αντί για Ελλάδα να αποκαλούμαστε και το «Μεγάλο Παζάρι».

Τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας είναι προφανώς αδιαπραγμάτευτα και ανήκουν στη σφαίρα του αυτονόητου. Οι ψηφοφορίες επ’ αυτών τα καθιστούν αυτομάτως νομικά μετέωρα και εν δυνάμει παραχωρήσιμα. Με την διενέργεια δημοψηφίσματος αποδεχόμαστε σιωπηρά την αιόλη φύση τους. Ταυτόχρονα, η οποιαδήποτε δημοψηφισματική δικαίωση τώρα, θα αποδειχθεί προσωρινή ενώ αποτελεί στην ουσία πύρρειο νίκη για τρεις λόγους. Πρώτον, διότι όπως προαναφέρθηκε, θα είναι πλέον ήδη αργά μιας και η Ελλάδα θα έχει αποδεχθεί ότι η εκούσια παραχώρηση της εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς είναι πλέον συζητήσιμη. Δεύτερον, διότι οι Έλληνες πολίτες θα φανούμε αδιάλλακτοι σε ένα ζήτημα που έχουμε αποδεχθεί ως συζητήσιμο. Η αδιαλλαξία αυτή θα μας κοστίσει στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης μιας και θα γίνουμε ο στενοκέφαλος λαός που δεν επιθυμεί τη λύση. Μέσω της πολιτικής πίεσης που θα δεχθούμε είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούμε μελλοντικά σε ταπεινή συνθηκολόγηση σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα επί του θέματος. Θυμηθείτε εδώ το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν για το οποίο τα διεθνή κοράκια μας βάφτιζαν αδιάλλακτους και στείρους επειδή δεν υπερψηφίσαμε το έκτρωμα που παρουσίασαν μπροστά μας. Η ιστορία θα επαναληφθεί. Τρίτον, δίνεται η ευκαιρία σε όλους αυτούς που επιβουλεύονται την Ελλάδα να απαιτήσουν δημοψήφισμα για οτιδήποτε ορέγονται, από την κυριαρχία στο Καρπενήσι και την «αυτοδιάθεση» της Θράκης μέχρι την από κοινού διαχείριση των Μακεδονικών αρχαιολογικών χώρων. Επιπλέον, οι αντίπαλοι της χώρας θα αποκτήσουν το δικαίωμα να μας ξανακαλέσουν για δημοψήφισμα σχετικά με το Σκοπιανό, υποστηρίζοντας ότι «οι επόμενες γενιές Ελλήνων μπορεί να αποκτήσουν διαφορετική άποψη στο εν λόγω συζητήσιμο θέμα». Με άλλα λόγια, με το δημοψήφισμα ανοίγει η Κερκόπορτα για το ξεφτιλισμένο πολιτικό σύστημα να μας υποβάλλει σε συνεχή δημοψηφίσματα μέχρις ότου η εξάντληση, η επανάληψη, η επιμονή των γραικύλων πολιτικών και η διεθνής πίεση να μας οδηγήσουν στο ξεπούλημα των πάντων.

Η διενέργεια δημοψηφίσματος θα είναι η πρώτη μεγάλη νίκη των Σκοπιανών. Θα είναι επίσης μία τραγική και μεγάλη εθνική ήττα για την Ελλάδα, όχι από τα αποδυτήρια, αλλά από το κρεβάτι. Θα ενισχύσουμε μονομερώς τα αλυτρωτικά συναισθήματα αυτών που τα έχουν ήδη εκφράσει, ανοίγοντας τους την όρεξη να εντατικοποιήσουν τις διεκδικητικές τους προσπάθειες, ενώ θα προκαλέσουμε επεκτατικές βλέψεις εναντίον μας και σε αυτούς που ακόμα δεν έχουν!

Πρόκειται για ωμό πραξικόπημα. Ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου και μας καθιστούν τον λαό που βγάζει στο σφυρί τα πάντα, από τις περιοχές μέχρι την ιστορία του. Θα γίνουμε τα «χαμένα παιδιά» που μια ομάδα σφετεριστών και πραξικοπηματιών τους οδήγησαν στο να ξεπουλήσουν τη γη και την ψυχή τους. Δίχως ταυτότητα και δίχως μέλλον. Και όλα αυτά με μια απλή προκήρυξη προδοτικού δημοψηφίσματος.

Η πάγια θέση των Ελλήνων είναι σαφής: «Καμία διαπραγμάτευση με τη λέξη Μακεδονία». Δεν υπάρχει χώρος για κανένα δημοψήφισμα, καμία παραχώρηση και καμία νέα εθνική ήττα.