Το 2015 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης επέβαλε έναν από τους γνωστούς νόμους του πολιτικού συστήματος της χώρας. Αυτούς δηλαδή που εξυπηρετούν τους πολιτικούς, τα πολιτικά τους τέκνα και τις μυωπικές και διασπαστικές τους ιδεοληψίες.

Ο νόμος 4322 λοιπόν περιλάμβανε και το ομορφότατο άρθρο 12 που έφερε τον ευφάνταστο και φιλικό προς τον χρήστη τίτλο «Έκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση καταστημάτων κράτησης». Με το άρθρο αυτό αποφυλακίστηκαν με επικίνδυνο και ανεύθυνο τρόπο ορισμένοι σκληροί και σεσημασμένοι εγκληματίες, ανίκανοι (όπως απεδείχθη) να επανενταχτούν με ειρηνικό τρόπο στο κοινωνικό σύνολο. Με το άρθρο αυτό με άλλα λόγια, η πολιτική ηγεσία πέταξε «ελεύθερους λύκους στα αρνιά», εκθέτοντας σε κίνδυνο τους νομοταγείς πολίτες και τις οικογένειες τους.

Το «πάσο εγκληματικότητας» που έδωσε τότε η κυβέρνηση αποκαλύφθηκε μετά την δολοφονία στην Ύδρα το καλοκαίρι του 2015. Το τελευταίο περιστατικό με τη ληστεία στο Π. Φάληρο των 4 αποφυλακισθέντων – κατόχων του ίδιου «πάσου» αποτελεί το πιο πρόσφατο σχετικό περιστατικό.

Ας αναρωτηθούμε ωστόσο, πώς θα μπορούσε κάποιος να είχε σταματήσει αυτό το νομοθετικό πείραμα κατά το οποίο οι ανυπεράσπιστοι πολίτες έγιναν και γίνονται πειραματόζωα των προσωπικών θεωριών κάποιων φαντασμένων ψευτοειδικών;

Με ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Το δέλτα είναι ο μόνος πολιτικός φορέας που καλεί για ανεξάρτητη δικαιοσύνη ανεπηρέαστη από κομματικούς ελέγχους. Αν η ιδέα «κοινής λογικής» του δ ίσχυε το 2015, τότε τα δικαστήρια της χώρας θα κατακεραύνωναν ως παράνομο και αντισυνταγματικό τον νόμο και πολύ πιθανό να είχαν εκκινήσει έννομες διαδικασίες κατά των συντακτών του ως επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια (μηνύσεις μέχρι και από πολίτες). Αν η ιδέα κοινής λογικής του δ ίσχυε σήμερα, τότε μια ανεξάρτητη εισαγγελική αρχή θα διενεργούσε έρευνα κατά των πιθανών ιθυνόντων της τότε πολιτικής ηγεσίας για τα κριτήρια βάσει των οποίων αποφυλακίστηκαν συγκεκριμένοι, επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια, κρατούμενοι. Στην καλύτερη, οι αρμόδιοι πολιτικοί θα ζητούσαν δημόσια συγνώμη για την αθλιότητα του νομοσχεδίου τους και θα παραιτούντο του βουλευτικού τους αξιώματος. Στη χειρότερη, θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με την ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Ο χώρος της δικαιοσύνης δεν σηκώνει πειραματισμούς ιδεολογιών, δικαιολογίες και προχειρότητες. Αξίζουμε ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Αξίζουμε νόμους που έχουν ως γνώμονα το καλό των πολιτών και της χώρας, και τίποτα λιγότερο.

Μάθε πως αλλάζουμε το πολιτικό σύστημα της χώρας και πάρε μέρος – www.todelta.gr